Kemal ve İbranice: Bir İsimden Daha Fazlası
Kayseri’nin soğuk sabahlarında, bir fincan sıcak çayın etrafında düşüncelerimi toplarken, aklıma Kemal geldi. Kemal, hayatımda en çok değer verdiğim, bana en çok güvenen insanlardan biriydi. Ama bir şey vardı, her zaman kafamı kurcalayan bir soru: “Kemal” adı gerçekten ne anlama geliyor? Hadi gelin, bir anımı paylaşayım, belki sorunun cevabını birlikte buluruz.
Bir Soru, Bir Gözyaşı
Birkaç yıl önceydi. Kemal ile, çocukluk arkadaşımdı. Yıllarca birbirimizi tanıdık, hep birlikte güldük, bazen de ağladık. O gün de, sabah sabah kahve içmek için buluştuk. Kemal, bir garipti, yüzünde o alıştığımız gülümseme yoktu. Oturduğunda, sesindeki değişiklik hemen fark ettim. Bir şeyler vardı, ama neydi?
“Kemal, ne oldu?” dedim, kafamı kaldırıp ona bakarak.
Kemal derin bir nefes aldı ve “Bir şey değil,” dedi, ama sesindeki o tınıda bir tuhaflık vardı. “Aslında var ama, şimdi anlatmaya gerek yok.”
İçimden bir şeyler hissettim. Hepimizin hayatında böyle anlar olur, değil mi? Bir arkadaşımızın içindeki boşluğu gördüğümüz ama bir türlü ulaşamadığımız anlar. Neyse, ben de “Tamam, her şey yolunda olmalı,” diye düşündüm. Ama o sırada aklıma bir şey takıldı. Kemal’in ismi, ne anlama geliyordu acaba? Bir an, bu soruyu ona sormayı düşündüm. “Kemal İbranice ne demek?” diye. Ama sonra düşündüm, bu soru, belki de onun yaşadığı duygusal boşluğun bir parçasıydı. Belki bu soru, onu daha da derinleştirirdi. O yüzden sormadım. Ama içinde bir şeylerin eksik olduğunu hissediyordum.
Bir İsim ve Bir Anlam
Bir hafta sonra, Kemal’le yine buluştuk. Ama bu kez konuşmalarımız daha farklıydı. O kadar çok soru vardı ki kafamda, ama asıl soru şuydu: “Kemal İbranice ne demek?” Bir arkadaşımın adı, bir anlam taşıyor muydu? Hani bazen adların anlamı, insanların ruhunda bir iz bırakır ya… Belki de Kemal’in ismi, o anki duygusal halinin bir yansımasıydı. Ama nedense, “Kemal İbranice ne demek?” sorusu kafamı kurcalamaya devam ediyordu.
Bir akşam, Kemal bana bir şey söyledi. “Bazen, kendi kimliğini bulmak zor oluyor. İnsan ismiyle de, ruhuyla da bir bütün olmalı. Ama kimse bir kelimenin gücünü anlamaz, adının bir anlamı olduğunu…”
Bu sözleri duyduğumda, içimde bir şeyler sızladı. Kemal’in ismiyle ve kendisiyle yaşadığı karmaşa bir araya gelmişti. O an, bir cevap aradım, belki de bu içsel karmaşayı çözmek için bir anlam arayışım vardı. Hızla telefonumu aldım ve “Kemal İbranice ne demek?” diye Google’a yazdım.
Birkaç saniye sonra, ekranımda bir şey belirdi. “Kemal” isminin anlamı, İbranice kökenliydi ve “tamamlanmış, mükemmel” anlamına geliyordu. Birkaç saniye daha sustum. Mükemmel, tamamlanmış… Kemal tam da bu anlamı taşır mıydı?
Ve Bir Yüzleşme
Bir gün, Kemal’le birlikte bir yürüyüşe çıktık. Her şey normaldi, ama ben kafamda bu soruyla yavaşça yürürken, bir anda içimden bir şey yükseldi. “Kemal, bir şey soracağım sana. Bazen düşündüm, senin isminin anlamı acaba ne demek?” dedim. Kemal bana baktı ve gülümsedi.
“Niye sordun?” diye sordu.
“Çünkü… Senin ismin ‘tamamlanmış’ demekmiş. Ama hiç de ‘tamamlanmış’ gibi görünmüyorsun.” dedim.
Kemal gülümsedi, ama gözlerinde bir hüzün vardı. “Belki de doğru söylüyorsun. Belki de bu ismi taşıyan kişi tam anlamıyla tamamlanmış hissetmiyor. Ama belki de, tamamlanmak için zaman gerekiyor.”
O an, içimden bir huzur dalgası geçti. Bir isim, sadece bir kelime değilmiş demek ki. Kemal’in ismi, sadece bir anlam taşımıyor, aynı zamanda onun içsel yolculuğunu, eksikliklerini ve tamamlanma sürecini de simgeliyordu.
Benim için “Kemal İbranice ne demek?” sorusu, sadece bir anlam arayışı değil, dostumun içindeki karmaşayı anlamak için attığım bir adımdı. Belki de, bu sorunun cevabını bulmak, Kemal’le aramızdaki bağın daha da derinleşmesini sağladı.
O gün, o soğuk yürüyüş boyunca, Kemal’in ismi ve anlamı arasında bir bağ kurdum. Adlar sadece kelimeler değil, onlar bir insanın hikayesini anlatan, yaşadıkları ve hissettiklerini taşıyan gizli harflerden oluşan bir dünya.
Ve belki de, her isim, bir insanın tamamlanmaya giden yolunun başlangıcıydı.